විනය තැකූ ප්‍රින්සිපල්

මේකත් මගේ පරණ පෝස්ට් වල ගරු රඟපෑම්  කීපයක්ම කල ඉන්දරේ සම්භන්ද කතාවක්.

 

වේරහැර ලංගම අභ්‍යාස විද්‍යාලේ පුහුණුව ඉන්දරේ කලේ,  මට වඩා අව්රුදු දෙකකට   විතර ඉස්සෙල්ල. ඔය අවුරුදු හතරෙ ට්‍රේනින් එකෙන් අව්රුද්දක්ම,  ඒ කියන්නෙ  තුන්වෙනි  අවුරුද්ද  ගත කරන්නෙ ලංගම ඩිපෝවක හෝ වැඩපොළක.  සාමාන්නයෙන් තමන්ගෙ ගෙදර ඉඳල දිනපතා පුහුණුවට යන්න පුළුවන්  ඩිපෝවක්  හම්බ වෙනව ඒ අවුරුද්දට.

 

'හාමු මහත්තය'නැත්තං  කෙටියෙන්  'හාමු’  කියල හඳුන්නපු ඉන්දරේගෙ බැචෙකුයි, ඉන්දරෙයි වැටුනෙ  ගම ගාල්ලෙ  නිසා, ගාල්ලෙ ඩිපෝවට. 'හාමු’වේරහැර ට්‍රේනින් එකට තෝර ගන්න, ඉන්ටර්වීව් එකට ඇවිල්ල තියෙන්නෙ,  සුදු කිටක් මරල, ටයි පොල්ලකුත් දාගෙන. ඒ මදිවට  උංගෙ තාත්තත් එක්ක, පරණ 'දඬු ෆෝඩ්' එකක.  නම රෙජිස්ටර් වෙලා තියෙන්නෙ  ඉන්ටර්වීව් එකටත් ඉස්සෙල්ල.

ඉන්දරෙයි,  හාමුවයි, ගාල්ලෙ ඩිපෝ ට්‍රේනින් ඉන්න කාලෙ,  ඩිපෝවෙ වැඩ කරන අය අතරෙ ලොකු කුල භේද ප්‍රශ්නයක් තිබිල තියනව. හාමු මොකද්ද ප්‍රශ්නෙකට ඩිපෝවෙ ෆෝමන් කෙනෙක් එක්ක වචන හුවමාරුවක් වෙලා,  කුල භේද ප්‍රශ්නයක් නිසා වැඩේ සෑහෙන්න දුර දිග ගියාලු. අන්තිමට ගුටි කෙලියක් නොවී නැවතිලා තියෙන්නෙ අනූ නමෙන් . ඉන්දරේ කිව්ව කථාව මට හරියටම මතක නං,  හාමු ගාල්ලෙ ටවුමෙ සෙට් එකකුත් ලැහැස්ති කොරගෙන තියෙනව, වලියට සපෝට් එක ගන්න. ඒ අස්සෙ හාමුගෙ තාත්තත් දඬු ෆෝඩ් එකෙන්  ඩිපෝවට ඇවිල්ල සද්දයක් දාල ගියා කියල කිව්ව වගේ තමා මතක.

 

කොහොමින් හරි අන්තිමට වුනේ , වැඩේ වේරහැර අභ්‍යාස ආයතනෙට දැනගන්න ලැබුනට පස්සෙ ඉන්දරෙයි, හාමුයි, ඉන්ටඩික්ට් වෙච්ච එක.  හාමුට නං ආපහු පුහුණුවට එන්න චෑන්ස් එක ලැබිලම නෑ, පොර ඩිස්මිස් වෙලා .ඉන්දරේ ආපහු ඇවිල්ල, අවුරුදු හතර සම්පුර්ණ කරල අවසාන පරීක්ෂනෙන් ෆස්ට් ඩිවිෂන් පාස් වෙලා තියෙනව. ඒ කාලෙ පුහුණුවෙන් ෆස්ට් ඩිවිෂන් පාස් වෙනව කියන්නෙ හරියට විශ්ව විද්‍යාලෙ අපර් ක්ලාස් එකක් අරන් ඩිග්‍රිය ගැහුව වගේ.

 

ෆස්ට් ඩිවිෂන් එහෙමත් නැත්තං පළමු පෙළ සාමාර්ථයක් ගන්න අයට  'ගෙඩෝර්  වැනේඩියම්'  වර්ගයේ ඉස්තරම්ම  ජර්මන්  ටූල් බොක්ස් එකක් තෑගී ලැබෙනවට අමතරව, ඩිමොස්ට්‍රේටර් කෙනෙක් හැටියට ආයතනේම ස්ටාෆ් එකට ජොයින් වෙන්නත් අවස්තාව ලැබෙනව.  

අභ්‍යාස  විද්යාලෙම සේවය කරන්න ලැබෙන කට්ටියට තව චාන්ස් වදිනව. ඒ කියන්නෙ ඉක්මනින් උසස් වීම් වගේ ඒව. ලොකුම චාන්ස් එක තමා, ශිෂ්‍යත්ව වලට බටහිර ජර්මනියෙ අඩුම ගානේ අවුරුදු දෙහෙකවත්  පුහුණුවකට යන්න ලැබෙන එක. [පන්දම ඇල්ලීමේ හැකියාවත් සෑහෙන්න බලපානව කියල තමා මං නං අහල තිබ්බෙ]

ටූල් බොක්ස් එක ලැබුනද කියන්න නං දන්නෙ නෑ,  හැබැයි ඉන්දරේගෙ පළවෙනි පත්වීම 'පුන්ඩලුඔය'  ඩිපෝවට.  අභ්‍යාස  විද්යාලෙම ඉන්න  ලොකු ආසාවක් තිබ්බෙ නැතත්, වෙලා තියෙන අසාධාරණේ ගැන කට පියාගෙන ඉන්න හිතුං නෑ ඉන්දරේට.  ඉන්දරේ  ගියා ප්‍රින්සිපල්  හම්බ වෙන්න. ගිහින් ඇහුව ඇයි ෆස්ට් ඩිවිශන් පාස් එකක් තියෙන තමන්ට,  අභ්‍යාස  විද්යාලෙට පත්වීමක් දීල  නැත්තෙ කියල. ප්‍රින්සිපල්ගෙ උත්තරේ, 'විනය  නරක ළමයි ඉස්කෝලෙ  තියාගන්නෙ නෑ'. මදෑ කොළා.



මුලින් ඔය කිව්වෙ අතුරු කථා. [පඳුර  වටේ  තැලිල්ල]  මේන් ස්ටෝරිය, සිංහලෙම්ම කිව්වොත්  ප්‍රධාන කථාව, සිද්ධ වුනේ ඉන්දරේ අර වැඩ තහනං වෙලා හිටිය කාලෙ. වැඩ තහනං වෙලා මාස ගානක් ඉන්නකොට, කොරන්න වෙන වැඩකුත් නැති නිසා,  දවසක් ඉන්දරේ හවස් යාමෙ ගිහිං තියෙනව යාළුවෙකුගෙ ගෙදර. යාළුවගෙ ගෙදරට වෙලා කයිය  ගහගෙන ඉන්නකොට හොඳටම රෑ වුනාලු. 70 ගණන් වල මුල හරියෙ මොබයිල් ෆෝන් තියා, ගමක  ගෙදරක  ලෑන්ඩ් ලයින් ෆෝන් එකක්වත්  තිබුන නං තමා පුදුමෙ. රෑ වෙලා ගෙදර යන්න බස් තිබිලත් නෑ,  එදා  ගෙදර එන්නෙ  නෑ කියල ගෙදරට දැනුන් දෙන්න විධියක් තිබිලත් නෑ ඉන්දරේට.



 
වෙලාවට ඉන්දරේ ගෙදරින් පිටත් වෙනකොට අම්මට කියල තියෙනව කොයි යාළුවගෙ ගෙදරද යන්නෙ කියල.  ඒ නිසා එදාම ගෙදර යන්න බැරි වුන එක ගැන  ඉන්දරේ  වැඩිය කලබල  වෙලා  නැහැ.  යාළුවගෙ ගෙදරින් රෑ කෑමත් සප්පායන් වෙලා නිදා ගන්න ලැස්ති වුනාම තමා උභතෝකෝටික ප්‍රෂ්නෙකට මුණ දෙන්න වුනේ ඉන්දරේටයි, 
යාළුවටයි.


හුඟාක් කළිසන් කාරයන්ට වගේ ඉන්දරේගෙ යාළුවටත්  තිබිල තියෙන්නෙ එකෝම එක සරමයි. [ මටත් කසාද බඳිනකම්ම තිබ්බෙ එක සරමයි,  'ඒක සාඨක බමුණ'  කියල නමකුත් හදල,  'ඔබී'  තමා මගෙ සරම් ගණන වැඩි කලේ ]  තත්වෙ තවත් නරක් වෙලා තියෙන්නෙ ඉන්දරේගෙ යාළුවට අයියල,  මල්ලිල, ඉඳලත්  නෑ.  ඉඳල තියෙන්නෙ ඔක්කොම අක්කල,  නංගිල.  ඉතින් කාගෙන් කියල සරමක් ඉල්ල ගන්නද?

කොරන්නම දෙයක් නැති තැන,  යාළුව අක්ක කෙනෙක්ගෙ නයිටියක් හෙමීට ශේප් කොරන් ඇඳගෙන,  ඉන්දරේට උගෙ එකම සරම දීල.  ඊට පස්සෙ දෙන්නම සතුටෙන් සමාදානෙන්  ඉස්තෝප්පු කාමරේට වෙලා නිදා ගත්තලු.  හුඟක් රෑ වෙනකං කයිය  ගහගෙන හිටිය හින්ද, දෙන්නට ඇහැරිලා තියෙන්නෙ පාන්දර නමේට දහයට විතර.  ඇහැරිච්ච ගමන් යාළුවගෙ ගෙදරින් ලැබුණු දේකුත් උදේට කාල,  ඉන්දරේ වහාම ගෙදර ගියාලු.

ගෙදර ගියාම අම්ම කිසි අප්සෙට් මුඩ් එකක් නං පෙන්නල නෑ. ඒත් කිව්වලු, ඉන්දරේ යහතින්ද බලන්න කියල, උදේම බාප්පව තාත්තගෙ බයිසිකලේ දීල යාළුවගෙ ගෙදර පිටත් කළ බවත්, බාප්ප ඇවිත්, ඉන්දරේ තාම නිදි නිසා ඇහැරවන්නෙ නැතුවම  ආපහු ආව කියල කිව්ව බවත්.

'තෝර  බලයි '  කතාව කියවපු කට්ටියට මතක ඇති,  වයසෙන් ඉන්දරේට වඩා පොඩ්ඩක් විතර වැඩිමල්, නෑ කමට බාප්ප වුනාට යාලුවෙක් වගේ දුකට සැපට හිටිය  බාප්ප. ආන් ඒ බාප්පව  තමා,  ඉන්දරේ යහතින්ද  බලන්න අම්ම පිටත් කොරල තියෙන්නෙ යාළුවගෙ ගෙදෙට්ට.

අම්ම ටිකක් එහාට මෙහාට වෙනකං ඉඳල,  බාප්ප ඉන්දරේව පැත්තකට අඬ ගහල  අහනවලු 'තාම රස්සාවකුත් නැතුව,  මොකද්ද  ###  කොරගත්තෙ තෝ ?  තොට අමතක වුනාද තාම ඉගෙනගන්න මල්ලියෙකුයි , නංගියෙකුයි ඉන්නව කියල තොට ?'

බාප්ප,  යාළුවගෙ ගෙදර ඉස්තෝප්පු කාමරේ ජනේලෙන් දැක්ක දේයි,  දැකල හිතා ගත්තු දේයි,  කියවන  කට්ටියට ටියුබ්  ලයිට්  නොවේවායි  ප්‍රාර්ථනා කොරමින් මගේ අද දවසේ කතාව  අවසන් කරමි.
.