'හාල් පොල්ල'

'නෙළුම් විල'ලියන Bindi, මගෙ 'තෝ හින්ද මං' පොස්ට් එකේ දාපු කොමෙන්ට් එකක් නිසා මතක් වුනු කතාවක් කියන්නං. ආයෙත් කට්ටියව කුරුණෑගල අරං යන්නයි හදන්නෙ.

මම, එකදාස් නවසිය හැත්තෑ පහේ,  ඉස්සෙල්ලම කුරුණෑගල යන කාලෙ, රජයෙන් පනවපු කෙම්මුර දවස් දෙකක් තිබුන. ඒ අඟහරුවාදයි, සිකුරාදයි. ඔය දවස් දෙකේ ලංකාව පුරාම බත් කන්න තහනම්. ගෙදරදී හොරෙම්ම කෑවත්, කිසිම හෝටලේක, කැන්ටිමක, බත් කන්න දීල අහු වුනොත්, ඉතිං බඩු බනිස් තමා. කාපු එකාට කොහොම වුනත් විකුනපු මුදලාලිට නං අබ සරණයි. අඟහරුවාදයි, සිකුරාදයි, හෝටල් වලින් කැන්ටින් වලින් වේලක් ශේප් කර ගන්න අයට ලැබුනෙ මඥ්ඥෝක්ක, බතල, කඩල, කව්පි, එහෙම උදේට, දවල්ට, රෑට තුනටම. මට මතක විදියට පාන්, ඉඳි ආප්ප, ආප්ප, වගේ පිටි වලින් හදන කෑමත් ඔට්ටු නැහැ. කට්ටියට හිතාගත්තෑකිනෙ, ඔබා වගේ නාකි පොරවල් තවමත් ස්ලිම්, ෆිට් ඇන්ඩ් සෙක්සි, ඇපියරන්ස් එක (හිතේ) තියාගෙන ඉන්නෙ කොහොමද කියල.

සහල් සහ වී ප්‍රවාහනයත් ඔය කියපු කාලෙ රජයේ ආයතන වලින්.  ඒ කියන්නෙ, සතොස, සමුපකාර, වී අලෙවි මණ්ඩලේ, වගේ ඒවයින් විතරමය්.  ඕනෙම කෙනෙකුට බස් එකේ, දුම්රියෙ, හෝ තමන්ගේම වාහනේක ගෙනියන්න අවසර තිබුනෙ  එක්කෙනාට  හාල් කිලෝ දෙකය්.

හාල් නිෂ්පාදනය කෙරෙන පළාත් වල ඉඳල, කොළඹට එන වාහන පරීක්ෂා කරන්න, ලඟදි අවසන් වුන යුද්ධෙ කාලෙ වගේ, ප්‍රධාන පාරවල් වල චෙක් පොයින්ට් දාල තිබුන. ඔය චෙක් පොයින්ට් වල රාජකාරි කලේ, ඒ කාලෙ තිබුන රජයට, සපෝර්ට් කට්ටියගෙන් හැදුන පළදාවර්ධන සමිති, ගොවි කාරක සභා, වගේ ඒවයෙ සාමාජිකයො.  වේතනයකුත් ගෙවන්න ඇති.  එයාලට බැකප් එකට, ඔය හැම චෙක් පොයින්ට් එකකට රාළහාමි කෙනෙක් ගානෙත් හිටිය.  දුම්රිය වල වැඩේ සිද්ධ වුනේ කොහොමද කියල කියන්න මට හරි මතකයක් නැහැ. බස්, කාර්, ලොරි, නං "හාල් පොල්ල" නමින් හැඳින්වුන ඔය චෙක් පොයින්ට් වල,  දිවා රාත්‍රී දෙකේම (24/7) අනිවාර්යෙන්ම චෙක් කෙරුන.

එකදාස් නවසිය හැත්තෑ හත වෙනකොට, කුරුණෑගල ලංගම ප්‍රාදේශීය වැඩපොළේ  හිටිය, කොළඹ සහ ඒ අවට ඉඳල වැඩට එන දහ දොළොස් දෙනෙක්. පස්සෙන් පහු කාලෙක නිට්ටඹුවේ ඉඳල, ඊටත් පස්සේ කාලෙක, ගම්පහ ඉඳල, ලංගමේ කට්ටිය 'පාස් බස්' කියල කියන, ඉස්සරහ බෝර්ඩ් එකේ 'ලංගම සේවක පිරිස' කියල ගහල තියෙන, බස් ධාවනය වුනා කුරුණෑගලට. ඒ වුනාට ඒව පටන් ගන්න ඉස්සර සිද්ධ වුන සිද්ධියක් මං මේ කියන්නෙ.

අර කොළඹ ඉඳල, කුරුණෑගලට වැඩට එන සෙට් එකේ හිටිය බෝගොඩ කියල පොරක්. ඒ කාලේ 35 - 40 අතරෙ වයස ඇති. හැබැයි අකලට තට්ටෙ යහමින් පෑදිලා තිබුනෙ. වයස 20 ගණන් වල මුල හරියෙ හිටිය අපිට නං, බෝගොඩ තට්ටය, පොල් නාකියෙක්.

බෝගොඩගෙ බිරිඳ, මුදලාලි හාමිනේ කෙනෙක්. කොම්පඥ්ඥ වීදියෙ, සිංහලෙන් කියනව නං ස්ලේව් අයිලන්ඩ් වල පොඩි හෝටලයක් තිබුන බෝගොඩටයි, බිරිඳටයි.  මිසිස් බෝගොඩ තමා හෝටලේ රන් ඒක දුන්නෙ, දෙන්න පදිංචි වෙලා හිටියෙත් හෝටලේ පිටිපස්සෙ.

බෝගොඩ බිස්නස් මයින්ඩඩ් පොර. මිනිහ ඔය කාලේ ලංගම රාජකාරිය ඇරෙන්න පොඩි පහේ සයිඩ් බිස්නස් එකක් කරගෙන ගියා. ඒ තමා කොළඹට හාල් ප්‍රවාහනේ කෙරීම.'බෝගොඩ හෝටලේ' කෙම්මුර දවස් දෙකේ නැතුවට අනිත් දවස් පහේම දිවා රාත්‍රී බත් කන්න එන කස්ටමර්ල සෙට් එකක් හිටිය. ඒ නිසා හෝටලේට හාල් අත්‍යාවශ්‍ය වුනා වගේම බෝගොඩ තව කීප තැනකටත් හාල් වික්ක. මේ වැඩේට හාල් ගන්න, වැඩපොළ අවට කුඹුරු තියෙන අයගෙ ගෙවල් ටිකක් සෙට් කරගෙන තිබුන බෝගොඩ.

දවල් කෑම විවේකෙ බෝගොඩගෙ රාජකාරිය තමා තව සපෝටර්ල දෙතුන් දෙනෙකුත් එක්කගෙන ගිහින් අර කිව්ව ගෙවල් වලින් හාල් එකතු කර ගෙන  එන  එක. ඊට පස්සෙ මිනිහ කරන්නෙ, හාල් කිලෝ දෙකේ විතර ප්‍රමාන වෙන, වෙනම, පැක් කිරිල්ල. ඒ කාලේ ෂොපින් බෑග් තිබුනෙ නැහැ, සිමෙන්ති උර කියල ජාතියක තමා හාල් පැක් කලේ. හවසට වැඩ ඇරිල යනකොට කොළඹ ඉඳල එන සෙට් එකේ හැමෝටම අර පැක් කරපු බෑග් වලින් එකක් හරි දෙකක් හරි ඉෂූ කරනව.

කුරුණෑගල බස් ස්ටෑන්ඩ් එකේදි කොළඹ බස් එකට නැග්ගම, වැඩිපුර තියෙන හාල් පාර්සල් ටිකත් හැමදාම එකට බස් එකේ යන වෙන ආයතන වල වැඩ කරන අයට බෙදා හරිනවා. මේ වැඩේට සපෝර්ට් එක දෙන කට්ටියට බස් එක තේ බොන්න නැවත්තුවම, බෝගොඩ ගානෙ ප්ලේන්ටියක් සිගරට් එකක් එහෙම අරන් දෙනව.

පොල්ගහවෙල, අලව්ව, අතරෙ යාන්ගල්මෝදර කියල තැනක හාල් පොල්ල තිබුනෙ. එතැනදී බස් එක චෙක් කරන වෙලාවට කා ගාවත් තිබුනෙ හාල් කිලෝ දෙකේ ප්‍රමානෙ පාර්සල්. බස් එක කොළඹට ගියාම, බෝගොඩ හාල් ටික ඔක්කොම එකතු කරගෙන ටැක්සියක දාගෙන හෝටලේට ගෙනියනව. ඒ කාලේ ත්‍රී වීල් තිබුනෙ නැහැ. බෝගොඩගෙ හිතවත් ටැක්සි කාරයෙක්, හැමදාම වෙලාවට එනව රේගියුලර් හයර් එකට. සමහරු කිව්වෙ ඒ ටැක්සියත් බෝගොඩගෙ කියල. මේ විදියට හාල් කිලෝ තිහ හතලිහක ප්‍රමාණයක් බෝගොඩ දිනපතා කොළඹට අදිනව. ගණන් හදල බැලුවම බෝගොඩ මාසෙට හාල් ටොන් බාගෙකට වැඩිය කොළඹට ප්‍රවාහනේ කරනව ඇඟට නොදැනිම.

බෝගොඩ ඔය විදියට සමාදානෙන් සතුටෙන් රාජකාරියයි බිස්නස් එකයි කරගෙන ඉන්න අතරෙ තමා 1977 තිබුන රජය, මැතිවරණෙන් පැරදුනේ. අලුතෙන් ආපු ආණ්ඩුව ඉස්සෙල්ලම කොරපු වැඩක් තමා, බෝගොඩගෙ බඩට ගහන එක, මිනිහ අලුතෙන් බලේට ආපු පක්සෙ සපෝටර් කෙනෙක් වෙලත්. ඒ කිව්වෙ හාල් පොල්ල ඉවත් කිරීම.

ඕනෙ කෙනෙකුට, ඕනෙ තරං, හාල් සහ වී ලොරි ගණන් ඕනෙ දිහෑක ගෙනියන්න පුළුවන් වුනාම බෝගොඩ ගෙ බිස්නස් එකට හුලං. වැඩ පොලේ හිටිය, අපේ කෙහෙල් කොටුවේ චුටි මහත්තය, හෙන්රි, වගේ හොඳට චිත්‍ර අඳින්න පුළුවන් ආර්ටිස්ට්ල කීප දෙනෙක්ම. හාල් පොල්ල ඉවත් කල දවසට පහු වෙනිද උදේ වැඩට එනකොට නියම කාටුන් එකක් දාල තිබුන නෝටිස් බෝර්ඩ් එකේ. චිත්‍රෙ අකුරු වලින් මොනවත් සටහනක් දාල තිබුනෙ නැහැ. තිබුනෙ හාල් පොල්ලෙ බැරියර් එක උස්සල තියෙනව, බෝගොඩ විදියෙම තට්ටයෙක්, උස්සල තියෙන බැරියර් එකේ එල්ලිලා සිය දිවි නසා ගෙන.

කාටුන් එක ගුගල් පිහිටෙන්