'චොප්පෙ'

පින්තුරෙ ඉස්සුවෙ ගූගල් ෆ්‍රී ෆොටෝස් වලින්

මේ සිරිත තිබුනෙ කොළඹ පැත්තෙ විතරද කියන්න නං ශුවර් නෑ. සල්ලි කාර, වැදගත් කියන අය, මිය පරලොව ගියාම ඉස්සර තිබුන සිරිතක්,  මිනිය කනත්තට ගෙනියද්දි, පොඩි අහස් යාත්‍රාවකින් ඔය පෙරහැරට මල් දානව. ඔය සීන් එක මං ඉස්සෙල්ලම දැක්කේ, 1960 ගණන් වල. මල් දානව දැක්කෙ මං, ලේසි පාසු කෙනෙකුට නෙමේ.  සන්ත බස්තියම, මරදාන, කුප්පියවත්ත, පංචිකාවත්ත, පරණවාඩිය, ස්ටොක්වත්ත, පුංචි බොරැල්ල, පැත්ත ඒ කාලෙ හොල්ලගෙන හිටපු ගණන් කාරය වෙච්ච 'චොප්පෙ' අය්යට. මම කොච්චර ලක් කාරයෙක්ද කිව්වොත්, චොප්පෙට මල් දානව දැකල දවස් කීපෙකින්, චොප්පෙගෙ දකුණු අත වගේ හිටිය 'මදාවි සෝමෙ' ගෙ මිනිය  ගෙනියන පෙරහරට මල් දානවත් දකින්න ලැබුන මට. දැක්ක කිව්වට පෙරහැරවල් දැක්කෙ නෑ.  චුටි ප්ලේන් එකක්, උඩ කැරකි, කැරකි, පහලට දාන මල්, වැටෙනව විතරයි දකින්න ලැබුනෙ.

ඔය කියන කාලෙ  'පුංචි ඔබා'  වැඩිම වුනොත් හතරේ හරි පහේ  හරි පන්තියෙ විතර වෙන්නැති.  ඒ කාලෙ 'පුංචි ඔබා' හිටියෙ, මෝචරියට බොහොම කිට්ටු, පස්සෙ වකවානුවක, 'ළමා කතා ලියන බඩා'  එහෙම හිටපු, මෙඩිකල් කෝලේජ් හොස්ටල් එකට අල්ලපු වැටේ තිබ්බ පාසැලක, බෝඩිමේ.

ඉස්කෝලෙ ඇරෙන්නෙ තුනට. ඉස්කෝලෙ ඇරිල බෝඩිමට සැපත් වුනාම වඩේ දෙකක්, බනිසක්, තල කැරලි දෙකක්, හොරට වගේ බටර් ජෑම් ගාපු පාන් පෙති දෙකක් වගේ,  දේවල් වලින් එක ජාතියක් එක්ක,  කිරි තේ එකක් හම්බෙනව හැමෝටම. ඊට පස්සේ කට්ටියගෙ රාජකාරිය හැන්දෑවේ හය වෙනකන් ක්‍රිකට් ගහන එක. ඉස්කෝලෙ ඉඩමෙ තිබුන සුළු ඉඩකඩේ සමහර වෙලාවට මැච් තුනක් හෝ හතරක් යන දවස් තිබුන. සමහරු ගියා ක්‍රිකට් ගහන්න 'කැම්බල් පාක්' එකටත්. කැම්බල් පාක් යන කට්ටිය ලිස්ට් එකක් ලියල, බෝඩින් මාස්ටර් කෙනෙක් ගෙන් හරි, මේට්‍රන් කෙනෙක් ගෙන් හරි, අවසර ගන්න ඕනෙ.

ප්ලේන් එකෙන් මල් දාන, එක ළඟ සීන් දෙකම දැක්කෙ, ඉස්සෙල්ල කිව්ව වගේ ක්‍රිකට් ගහමින් ඉන්න වෙලාවල. ඒ වෙනකොට අපිට විතරක් නෙමේ, රට පුරාම ආරංචි වෙලා තිබ්බෙ, චොප්පෙයි, මදාවි සෝමෙයි, පොලිස් අත්අඩංගුවට ගත්තු බවත්, පොලිස් ජීප් එකෙන් පැනල යන්න ට්‍රයි කරද්දි වැටිල තුවාල වෙලා ඉස්පිරිතාලෙදි දෙන්නම අවසන් හුස්ම හෙලපු බවත්.

වර්තමානෙ තරම්ම නැතුවට, ඒ කාලෙත් 'පොලිස් බෘටැලිටි' කියන ඒව ටික ටික හරි තියෙන්න ඇති. චොප්පෙ මුත්‍රා බොක්ක පුපුරල සහ මදාවි සෝමේ ඔලුව දරුණු විදියට තුවාල වෙලා මැරුනෙ, කියල තමා ආරංචිය පැතිරුනේ. චොප්පෙයි, මදාවි සෝමෙයි, එයාල රජ කරගෙන ගිය වැයික්කියේ ලොකු පුංචි ඔක්කොම ව්‍යාපාරික ස්ථාන වලින් කප්පන් අරං තියෙනව ඒ කාලෙ. ප්‍රශ්නෙ වෙලා තියෙන්නෙ, එයාලගෙ වැයික්කියයි, මරදාන පොලිස් වැයික්කියයි, දෙකම එකක් වෙච්ච එක.

මේන් ස්ටෝරියට එන්න ඉස්සෙල්ල, අතුරු කතාවක් මතක් වුනා, ඒකත් කියලම ඉන්නංකො. චොප්පෙටයි, මදාවිටයි, හෙණ ආසාවක් තිබිල තියෙනව, කෝච්චියක් එළවන්න. [මට නං තාමත් තියෙනව, ඒ ආසාව.] දෙන්නත් එක්ක දවස් ගානක්ම, මරදානෙ ස්ටේෂන් එකේ ප්ලැට්ෆෝර්ම් වල රස්තියාදු වෙලා, බලාගෙන ඉඳල තියෙනව ඩ්‍රයිවර්ල ගමන පටන් ගන්න හැටි. ඔය කියන දෛවෝපගත දවසෙ, මරදානෙ ස්ටේෂන් එකේ හිස් කෝච්චියක් නවත්තල, ඩ්‍රයිවරුයි, ෆයර්මන්, දෙන්නම අඟුරු එන්ජිමෙන් බැහැල පොඩ්ඩකට එහා මෙහා වෙනකන් බලා හිටපු මේ දෙන්න, කෝච්චිය ධාවනේ කොරල කොටුව පැත්තට. කෝච්චිය යන්න පටන් ගත්තම තමා, දෙන්නට මතක් වෙලා තියෙන්නෙ,  නවත්තන්න දන්නෙ නැති වග. මුන් දෙන්න යන කෝච්චියෙන් පැනල, මාරු වෙලා යන්න ගිහින්. කෝච්චිය කොහොමත් මරදානයි, කොටුවයි, අතරෙ සයිඩිමකට යවන්න තමා තිබිල තියෙන්නෙ. ඒක ඉතිං හෙමීට සයිඩිමට ගිහින්, බැරියර් එකත් කඩා බිඳගෙන නැවතිලා.

'සර්වෝදය' ව්‍යාපාරෙ නායක ඒ.ටී. ආරියරත්න මහත්මය ගැන හුඟාක් පස්සෙ කාලෙක පත්තරේ ගිය ආටිකල් එකක තිබුන, උන්නැහේට හානියක් කරන්න, එයාගෙ විරුද්ධ කාරයෙක්, චොප්පෙට කොන්ත්‍රාත් එකක් දීල තිබුන කියල. වැඩේ දෙන්න බාරගත්තු චොප්පෙ, ආරියරත්න මහත්මය යන, එන, තැන් එහෙම හොයන්න ෆොලෝ කරනකොට දෙන්න හිතවතුන් බවට පත්වෙලා. අන්තිමට චොප්පෙ ආරියරත්න මහත්මයාගේ ආරක්ෂකයෙක්‌ වුනාලු. චොප්පෙ 'සම රිසි' පුද්ගලයෙක්‌ කියලත් කතාව තිබුන, ඒක ගැන හරි ආරංචියක් දන්නෙ නෑ.චොප්පෙ ගණන් කාරය වෙලා ඉන්න කාලෙ, කොළඹ මහ නගරසභාවෙ නගරාධිපති නමින් තමා අර ප්‍රසිද්ධ ස්ටේඩියම් එකක් එහෙම ඉදි වුනේ. දැන් ඒකෙ නම වෙනස් කරලද කොහෙද. පස්සෙ කාලෙක මැද කොළඹ බහු ආසනෙන් චන්දෙ දිනල පාර්ලිමේන්තු ගිය, ඊටත් පස්සෙ කාලෙක, ලංකාවෙ ජනාධිපති තනතුර පවා හෙබවූ කෙනෙක්, ඒ කාලෙ කොළඹ නගර සභා මංත්‍රී කෙනෙක්.

බහු ආසන කියන්නෙ මොනවද දන්නෙ නැති අයට ඒකත් කියල ඉන්නම්. ඒ කියන්නෙ, මැද කොළඹ වගේ නොයෙකුත් ජාතීන් වල අය පදිංචි වෙලා හිටිය චන්ද කොට්ඨාස වලට, පත් කරන්න නියමිතව තිබුන, මංත්‍රී වරු කීප දෙනෙක්. චන්ද දායකයන්ට තිබුන සාමාන්යෙන් තියෙන එක චන්දෙ වෙනුවට, පත් කරන්න නියමිත මංත්‍රීන් ගානට සමාන චන්ද ගණනක්. තමන්ගේ රහස් චන්දෙ, එකම අපේක්ෂකයාට දාන්නත් පුළුවන්, ඕනේ නම් අපේක්ෂකයො අතර බෙදල දාන්නත් පුළුවන්, අවසරේ තිබුන.

ඒ කාලේ, චන්ද අපේක්ෂකයන්ට එක චන්ද කොට්ටාසෙකට  වැඩිය චන්දෙ ඉල්ලන්නත් අවසර තිබුන. මට මතක හැටියට ආර්. එස්. පෙරේරා, ජේ. ආර්. ජයවර්ධන කියන මංත්‍රීවරු චන්ද කොට්ඨාස දෙකක් නියෝජනේ කරපු කාලයක් තිබුන. මම කියල තියෙන කරුණු,  සහ නම් ගම්, වැරදි නං දන්න කෙනෙක් මාව නිවැරදි කලොත් ස්තුතිවන්ත වෙනව.

මං මේ කියන්න යන කතාව ඒ කාලෙ නං සෑහෙන්න ප්‍රසිද්ධ එකක්, දැනුත් මතක කට්ටිය ඇති. මේකත් මම වෙනදට කියනව ව්ගේ ඇත්තම කතාවක්. චොප්පෙ ගනං කාරයෙක්, කප්පන් කාරයෙක්, දාමරිකයෙක්, වුනාට පින් අතේ වැඩත් කරල තියෙනවලු.  කුප්පියවත්තෙ පන්සලේ දාගැබ හදන්න මූළික වෙලා කටයුතු කරල තියෙන්නෙත් චොප්පෙ කියලයි කියන්නෙ. කොහොමටත් උඩින්ම පලන්දල තියෙන චුඩා  මානිඛ්යට සල්ලි එකතු කරල තියෙන්නෙ චොප්පෙ. ඔය ගැන කතාත් පැතිරිලා තියෙනව, කලෙක්ෂන් එකෙන් චොප්පෙ ගානක් සාක්කුවෙ දාගත්ත කියලත්. කොහොම හරි දාගැබ විවෘත කරන උත්සවේ ආරාධිත අමුත්තන්ට ස්තූති කරල හෙම පවත්තන, 'ස්තූති කථාව' කරන්න පැවරිලා තිබිල තියෙන්නෙ, චොප්පෙට.

දැන් වගේම, ඒ කාලෙත්, දේශපාලකයො චොප්පෙ වගේ කට්ටිය යොදාගෙන තියෙනව, චන්ද කටයුතු වලට. හැබැයි බැහැල වැඩ කරපු චොප්පෙ වගේ අය දේශපාලලත් එක්ක 'ෆස්ට් නේම් බේසිස්' ඉන්න ඇති කියල හිතන්න පුළුවන්, චොප්පෙ කුප්පියාවත්තෙ පන්සලේ පවත්වපු, ඉස්තුති කතාවෙ හැටියට.

චොප්පෙ පවත්වපු කතාවෙ මුල ටික විතරයි, මම අහල තියෙන්නෙ. කතාව ඉවර කලාද, නැද්ද, යන වග මම හරියටම දන්නෙ නෑ. මෙන්න මං අහල තියෙන ටික.

' මූලාශනේ ඉන්න අපේ ශුගතෙගෙන් අවසරයි, ෂයිඩ් එකෙන් ඉන්න ප්‍රේමෙගෙන් අවසරයි, අනිත් ෂයිඩ් එකෙන් ඉන්න සංඝයාගෙන් අවසරයි, බජාර් එකේ කකුල් වලින් අවසරයි.....මේ බජාර් එකේ සමහර වේ## පුතාල කතා වෙනව කියල ආරංචි වුනා.....චූඩා මානික්කෙට එක්කහු කොරපු ශල්ලි වලින්, චොප්පෙ කළු කෝට් මැහුව කියල. එහෙම කියපු හු##ගෙ පුතාලගෙන් මං අහන්න කැමතියි,  උන්ගෙ  අම්මලගෙ අහවල් එකද, අර වේර උඩ දිලිෂි  දිලිෂි බැබලෙන්නෙ   කියල'